Leczenie różnych chorób zwierzęcych
Leczeniem różnych chorób zwierzęcych zajmują się weterynarze. Najpierw muszą oni dokładnie ustalić sam stan zdrowia zwierzęcia, a następnie przepisać mu odpowiednie leki. Tylko dzięki temu zwierzę będzie mogło powrócić do pełni zdrowia lub normalnie funkcjonować. Jednak zdarza się, że choroby zwierzęce są bardzo poważne lub spowodowane jakimś wypadkiem. Wówczas oprócz przyjmowania odpowiednich leków zwierzęta muszą przechodzić przez kolejne etapy rehabilitacji.
Opiekunem takiej rehabilitacji również jest weterynarz, który potrafi określić, czy dotychczas przeprowadzane ze zwierzęciem ćwiczenia przyniosły już jakieś efekty i na bieżąco ustalać dalszy plan działania. Tylko dzięki temu zwierzę będzie mogło powrócić do w pełni dobrej sprawności.
Cytat z Wikipedii o historii zawodu weterynarza
Za pierwszego w historii lekarza weterynarii uważa się Urlugaledinna, wymienianego w zapiskach sprzed 3000 p.n.e. z Mezopotamii jako osoby leczącej zwierzęta. Kolejnych przełomów w tej dziedzinie dokonywali również i pionierzy medycyny ? jak Hipokrates, czy filozofowie jak Arystoteles, czy też wynalazcy jak John Boyd Dunlop. Pierwsza lecznica dla zwierząt powstała w III w. p.n.e. w Indiach za panowania króla Aśoki. Przełomowymi były również średniowieczne dzieła: Canon medicinae Avicenny czy Anatomia del cavallo Carlo Ruiniego.
Za najstarszego sławnego weterynarza w Polsce może być uznany kowal Konrad Królewski (1532) - autor książki Sprawa a lekarstwa końskie. Za patrona lekarzy weterynarii uważany jest w Polsce św. Eligiusz.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Lekarz_weterynarii
Bezpłatne praktyki weterynaryjne w schronisku
Schroniska dla zwierząt są bardzo potrzebne z uwagi na to, że we współczesnym świecie żyje bardzo wiele samotnych zwierząt. Jedne z nich zostały porzucone przez swoich właścicieli, a inne uciekły ze swoich domów i nie są przez nikogo szukane. Bardzo często są to chore zwierzęta, dlatego w schroniskach pracują weterynarze.
Nie zawsze mogą oni otrzymywać wypłaty za swoją pracę, ale czasami muszą pracować bezpłatnie lub odbywać w takich schroniskach swoje praktyki weterynaryjne. Dzięki temu schroniska mogą normalnie funkcjonować, a weterynarze mogą zdobywać potrzebne im praktyki. Dzięki temu będą mogli w przyszłości założyć własną praktykę nie martwiąc się o to, że zabraknie im odpowiedniej wiedzy.